Kto czyta, nie błądzi
Menu >>Beagle >> Kto czyta, nie błądzi
Mamy aktualnie w księgarniach mnóstwo ciekawych książek związanych z psami. Niektóre są wspaniałe, inne nieco gorsze, wielu jeszcze nie przeczytałam.
Ale te, które przedstawiam poniżej, mogę śmiało polecić, bo sama często do nich sięgam i uważam, że naprawdę są warte uwagi. Stanowią mój bezcenny, wyselekcjonowany księgozbiór kynologiczny. Nie biorę tu pod uwagę atlasów ras, bo z nich tak naprawdę niewiele wynika. Chociaż oczywiście mogą bardzo pomóc przy wyborze właściwej rasy.
Fisher John, Okiem psa. Poradnik psiej psychologii, PWRiL, Warszawa 1994.
Rewelacja. Mądre, ciekawe, świetnie napisane. Numer jeden na każdej półce właściciela psa. Przeczytaj i nie przyznawaj się, bo teorie z tej książki są aktualnie bardzo niemodne a wręcz potępiane. Krytykanci koncentrują się na teorii dominacji (co do której istotnie można mieć wątpliwości) i umykają im niewątpliwe zalety większości poglądów Fishera.
Fisher John, Dlaczego mój pies...?, Galaktyka, Łódź 2002.
Ciekawe, pozwala zrozumieć wiele psich zachowań i rozwiązać pewne problemy. Ile błędów wychowawczych człowiek może popełniać...
Jean Donaldson, Pies i człowiek. Jak żyć zgodnie pod jednym dachem, Galaktyka, Łódź 2007.
Dla mnie książka denerwująca i kontrowersyjna, ale warta szczegółowej analizy. Autorce doświadczenia związane z pozytywnym szkoleniem przesłoniły aspekty normalnego życia z psem i posuwa się do kuriozalnych stwierdzeń typu:
„Antropomorficzne postrzeganie psów nie ogranicza się do przeceniania ich inteligencji. Innym jego przejawem jest błędna interpretacja tego, jak odnoszą się do właścicieli, a przede wszystkim osobliwy pomysł, jakoby psy chciały im sprawiać przyjemność. Trudno o coś równie niedorzecznego. Wiele dałabym za to, aby w końcu spotkać psa, który chce sprawiać swojemu panu przyjemność. Co więcej, chciałabym znaleźć takiego, który w ogóle interesuje się stanami uczuciowymi właściciela, o ile tylko nie są to stany, które w jakiś sposób wpływają na wydarzenia ważne z punktu widzenia psa”. No cóż, nie lubię, jak się z psa robi idiotę i współczuję pani Donaldson dotychczasowych kontaktów z psami, ale co do kwestii szkoleniowych ma całkowitą rację. Oby spotkała w swym życiu psa, który ją pokocha, a wówczas niewątpliwie się zdziwi jego zachowaniem i reakcjami. Ksiażkę polecam! Temat postaram się rozwinąć na blogu.
Stanley Coren, Dlaczego twój pies zachowuje się w ten sposób?, Galaktyka, Łódź 2009.
Doskonała odpowiedź na przemyślenia Jean Donaldson. Oprócz przepisu na super-psa, (z którego sama korzystam i każdemu polecam) doskonałe rozdziały: Bohaterskie psy i Dlaczego psy pomagają.
Terry Ryan i Kirsten Mortensen, Przechytrzyć psa, Galaktyka, Łódź 2007.
Sympatyczny poradnik, napisany z dużą znajomością tematu i dozą humoru, oparty na szkoleniu pozytywnym. Optymistycznie zakłada, że psa jednak da się przechytrzyć i jestem skłonna mu uwierzyć.
Stanley Coren i Sarah Hodgson, Charakter psa dla bystrzaków, wyd. Helion, Gliwice 2009.
Dużo ciekawych wiadomości i niekonwenwencjonalnych porad, typu:
"To może brzmieć głupio, ale naprawdę działa. Jeśli Twój pies często rozprasza się nieruchomymi obiektami, takimi jak chusteczki czy kanapki, uderz ten przedmiot i nakrzycz na niego ze złością, mówiąc na przykład "Niedobra kanapka!" Nie patrz przy tym na psa. Po kilku powtórkach psy często uczą się unikać lub odwracać głowę od ukaranych przedmiotów."
Hmmm, w tej akurat kwestii jestem sceptyczna i obawiam się, że mogłabym zabić wiele kanapek, a i tak byłyby mrocznym przedmiotem pożądania dla moich beagle...
Mnisi z New Skute, Jak być najlepszym przyjacielem psa, Galaktyka, Łódź 2004.
Sympatyczne, pouczające, ciepłe, rozwiewa pewne mity. A jednak pies powinien spać w sypialni! (tyle, że nie w łóżku pańcia, niestety).
Karen Pryor, Najpierw wytresuj kurczaka, Media Rodzina, Poznań 2004.
Przełomowa pozycja, świetnie napisana i niezwykle wiarygodna. Autorka wychodzi z z założenia, że wszelkie stworzenia powinno się układać wykluczając całkowicie przemoc, podobnie jak orki czy delfiny, który w żaden sposób przylać się nie da, a pokrzykiwania mają w głębokim poważaniu. A ponieważ trudno szaremu człowiekowi trenować na delfinach, Karen Pryor sugeruje wytresowanie kurczaka.
Cytat z okładki : „Nowe metody pozytywnego wzmacniania pożądanych zachowań, dzięki którym poradzisz sobie z kurczakiem, delfinem, dzieckiem, współmałżonkiem, a nawet z samym sobą”.
I oto słowo ciałem się stało, gdyż trening szkolenia kurczaka można już odbyć w Polsce, w gospodarstwie agroturystycznym o uroczej nazwie Rancho Stokrotka. Kto ma wątpliwości, czy jest w stanie nauczyć swego psa podstawowych komend, niech sprawdzi, czego może się nauczyć kurczak w 4 dni szkolenia: www.kliker.rancho-stokrotka.com
Barbara Waldoch, Pozytywne szkolenie psów, wyd. Werset, Lublin 2007.
Niektóre fragmenty wymagają doookładnej analizy:
"Wzmocnienie to coś, co powoduje pojawienie się lub kontynuację zachowanie (nawyku). Są dwa rodzaje wzmocnień: dodatnie (dla uproszczenia oznaczane symbolem R+) i ujemne (R-).
Wygaszanie natomiast to coś, co powoduje zmniejszenie intensywności lub zanik zachowania. Są dwa rodzaje wygaszania: dodatnie P+ i ujemne P-. Tak więc, w warunkowaniu instrumentalnym mamy do czynienia z czterema możliwościami: R+, R-, P+, P-." Płynne posługiwanie się kategoriami: wzmocnienie dodatnie, wzmocnienie ujemne, wygaszenie dodatnie i wygaszenie ujemne nie przychodzi natychmiast, ale naprawdę warto przebrnąć przez teorię aby oczarowała nas praktyka.
Petra Durst-Benning, Carola Kusch, Zabawy z psem, Multico, Warszawa 2001.
Na pozór banał. Przecież ciągle bawimy się z naszymi psami. Taaaak? Więc proszę wymienić 10 zabaw dla pupilka. Aportowanie, przeciąganie sznureczka, spacery (to nie zabawa) i... aportowanie... aportowanie... oraz.... aportowanie...
Jacek Gałuszka, Aria do mnie, Galaktyka, Łódź 2007.
Szczególnie ważna książka dla właścicieli beagle. Umiejetność skutecznego przywoływania psa bywa bezcenna!
Chwalibóg Elżbieta, Beagle, oficyna Wydawnicza HOŻA, Warszawa 2004.
Wszystko o rasie w fachowy sposób. kompendium wiedzy dla każdego wielbiciela beagle, brawo za zdjęcia.
Dwie pozycje Andrzeja Bacińskiego, z doskonałymi zdjęciami stanowiącymi duży atut. Dla beaglomaniaków świetna lektura i uczta dla oczu.
Janowski Adam, Mój pies championem, A. W. Egros, Warszawa.
Tytuł sugeruje porady dla snobów, a w rzeczywistości jest to cenny poradnik początkującego i nie tylko wystawcy.
Stanley Coren, Inteligencja psów, Książka i wiedza, Warszawa 1997.
Fascynujące, o ile rasa twojego psa nie została wymieniona na końcu rankingu psiej inteligencji. To oczywiście nieprawda, bo twój pies jest przecież najmądrzejszy.
Stanley Coren , Tajemnice psiego umysłu, Galaktyka, Łódź 2005.
Coś zupełnie innego, jedyna taka pozycja na rynku księgarskim. Wreszcie wiem, jak mój pies używa swoich zmysłów.
Fennell Jan, Zapomniany język psów w praktyce, Galaktyka, Łódź 2004.
Bardzo popularne, ale mnie jakoś nie przekonuje. Warto przeczytać, ale za skutki porad trudno mi ręczyć.
Okładkę szczegółowo
oglądały moje psy
i do zdjęć niestety
się raczej nie nadaje.
Fiszdon K. Wybrane zagadnienia z genetyki i zachowania się psów
Dość szczegółowe, raczej dla hodowców, przystępnie napisane, mądre.
Carlsson D. G., Giffin j. M., domowy poradnik weterynaryjny dla właścicieli psów, Wyd. Imane, Warszawa 1995.
Doskonała rzecz, świetne porady, konkrety, a nie rutynowe "najlepiej skontaktuj się z lekarzem wet". Niestety nakład jest wyczerpany, a wydawnictwo "nie przewiduje wznowienia".
Jerzy Monkiewicz, Jolanta Wajdzik, Kynologia. Wiedza o psie, wyd. Akademii Rolniczej we Wrocławiu, 2003.
Spora objętościowo, wiedza w pigułce, po trochu o wszystkim, ale mądrze. Niestety połowę stanowią opisy ras FCI, dostępne w wielu innych książkach. Dla miłośnika psów może być to jedna duża lektura zamiast wielu drobnych.
Praca zbiorowa pod redakcją Andrzeja Dubiela: Rozród psów, wyd. Akademii Rolniczej we Wrocławiu, 2000.
Świetna, wnikliwa książka, vademecum hodowcy.
Nalazek Anna, Rozród psów i odchów szczeniąt, HANA PRESS, Kościan 1999.
Niewielka objętość, ciekawe spostrzeżenia. Mam drobne wątpliwości co do pewnych kwestii, ale jest to wypowiedź praktyka, a takie cenię najbardziej.
Willi Malcom B. Poradnik dla hodowców psów. Genetyka w praktyce, PWRiL Warszawa 2001.
Warto poznać, chociaż genetyka jest dość skomplikowana, niestety. Ale hodowca nie ma wyboru i powinien wiedzieć co robi i dlaczego.
Praktyka kliniczna. Psy, Galaktyka, Łódź 2006.
Cudo, ale koszt potworny - 400 złotych. Kupiłam z nadzieją, że nigdy, przenigdy mi się nie przyda - taka forma ubezpieczenia.
Lisowski Andrzej Mój pierwszy pies, A. W. Egros, Warszawa 1996
Anna Marek, Pies. Hodowla, żywienie, wychowanie. Multico, Warszawa 2010
To wprawdzie nachalna reklama, ale nie po to pisałam książkę, żeby nie polecać jej przeczytania. Zawarłam w niej dużo przydatnych informacji, napisałam o kulisach prowadzenia hodowli, zamieściłam rady dla właścicieli i hodowców, słowem – to jedyny przyjazny niezbędnik dla osób interesujących się hodowlą psów.
Warto zajrzeć
Wszystkie ważne informacje, a szczególnie
>> regulaminy Związku Kynologicznego w Polsce
>> terminarz wystaw i formularz zgłoszenia
>> adresy Oddziałów związku, kiedy są czynne, dane kontaktowe znajdziesz na stronie www.zkwp.pl